ik ben kwaad
op alles
iedereen
ik smijt met borden
schop tegen deuren
ik ben kwaad
op alles
en iedereen
niemand begrijpt me
ik ben kwaad
op armoede
om me heen
onrust
die in mij raast
onzekerheid
die mij verteert
ik ben kwaad
op alles
iedereen
om de ongelijkheid
de pijn
die mij kwelt
ik wil weg
zomaar ergens
naar toe
waar ik niets meer voel
maar daar komt de zon
heel aarzelend door de wolken
ik sta stil
ook ik begin te aarzelen
zoals de zon
dan lach ik
zomaar opeens
ik kijk naar de lucht
grijze wolken drijven weg
nemen mijn boosheid mee
Mathilda Inge
Geen opmerkingen:
Een reactie posten