Tot U praat ik, God - Monoloog

Waarom ik… ik begrijp U niet. Ja, U, tot U praat ik, God. Niet dat ik oneerbiedig wil zijn, ma soms.. soms denk ik dat U niet bestaat. U zegt dat U van Uw kinderen houdt. Op zo een manier? Kinderen pinaren, worden misbruikt, noemt u dat houden van? Ik geloof het niet. Vaak vraag ik me af of U zich vergist heeft toen U de mens schiep. Zijn wij hier op aarde om te lijden? Als U dat van te voren wist, waarom heeft U ons dan geschapen? Kijk naar mij God, ik dien U, ma toch gaat alles zo mis in mijn leven. Ellende, alleen maar ellende. Ik begrijp dat heel Boek, die Bijbel, van U niet meer. Er staat zoveel goeds voor de mens erin, ma als ik om me heen kijk, vraag ik me af wat goed is. Vergeef me God, als ik zo mijn gal spuug, ma ik ben mens en een mens denkt na. Kijk maar naar Judas de verrader. Hij wordt kwalijk genomen om zijn daad. Een daad die al voorspeld was. Is het zijn schuld dat hij de zondebok moest zijn? Als ‘t niet gebeurd was, zou men aan Uw woorden twijfelen. Waarom wordt hij dan kwalijk genomen? Als christen zou ik niet zo mogen praten. Ma God, ik begrijp ‘t niet meer.     God vergeef me, ma ik moet me uiten, anders verzuip ik in de hele materie van geheimzinnigheid. God... God! Hoort U me, luistert U wel? ‘t Lijkt alsof U zoals gewoonlijk niet naar me luistert, ma ik ga verder. Er is iets dat ik me altijd afvraag. Is er een systeem die bepaalt welke mensen bij elkaar worden gebracht bijvoorbeeld bij ongelukken waar meerdere mensen het leven laten.? Ik weet dat ik geen antwoord van U krijg, ma dan weet u wat me bezighoudt. God, ik zou u willen zien, face to face. Dan kon ik zien of U me serieus neemt of niet. Ik doe zo mijn best om uit mijn benarde situatie te komen, ma ‘t lukt niet. Ik vraag, ik smeek, ma U luistert niet naar me. Ben ik de grootste zondaar op de wereld? Er staat toch in Uw Boek: bid, en u zal gegeven worden. Ja, ik bid, ma tevergeefs.    En nog een belangrijke vraag, God. Zijn de woorden in Uw Boek niet verdraaid? Waarom ik dat zeg, is omdat ‘t vertaald is vanuit ‘t Hebreeuws naar verschillende talen, waarbij een ieder zijn eigen betekenis eraan geeft. God, ik begrijp ‘t niet meer. Uw woord zegt: de vrouw moet de man volgen, hem onderdanig zijn. Had U toen aan het genderbeleid gedacht? Ziet U, daarom vroeg ik eerder of  U zich niet vergist heeft, toen U de mens schiep. God, ik zou nog veel meer tegen U willen zeggen, ma ik geloof dat ik bezoek krijg en niemand hoeft te weten dat ik boos op U ben.

MATHILDA INGE