Filmrecensie Good deeds

27.03.2012 Good deeds

Ik werd afgelopen maandag aangenaam verrast door een uitnodiging om naar de bioscoop te gaan. Een kaartje voor Good Deeds, een film van acteur, regisseur, schrijver en producer Tyler Perry. De film of het klaslokaal, de keus was snel gemaakt. Dat erna nog een geschreven recensie moest volgen was een kleine prijs om voor een leuke film te betalen. Het zijn mijn eerste recensie en ook, moet ik eerlijk bekennen, mijn eerste Tyler Perry film geweest, maar er zullen zeker meer van beide volgen. De film en het karakter Wesley Deeds (Tyler Perry) hebben Perry, voor mij, tot de onbetwiste, super hotte, zwarte koning van vrouwentranen gemaakt. En wat hebben ze gevloeid bij mij! Kletsnatte tissues. Links en rechts nog droge uitgedeeld aan behoeftige collega’s. Tyler Perry wordt prachtig aangevuld door de vrouwelijke hoofdrolspeelster Thandie Newton, die Lindsey speelt, de schoonmaakster die uiteindelijk een prinses zal worden. Wie trouwens meer over Newton wil weten, die er keer op keer in slaagt om uiterst gevoelig en op haar karakters toegespitst te acteren, moet eens op TED kijken, of volg de link hieronder. Vergeet niet om ook de discussie te volgen. Het is zeker een eyeopener voor iedereen die wel eens afstand moet nemen van zichzelf om andere karakters neer te zetten, zij het op papier of op film.

http://www.ted.com/talks/lang/en/thandie_newton_embracing_otherness_embracing_myself.html

Over het verhaal in Good Deeds kan ik kort zijn, voor mij is het een mix van het klassieke Assepoesterverhaal en de film van Will Smith uit 2006; the Pursuit of Happiness. Zowel Good Deeds als the Pursuit of Happiness  zijn op hetzelfde thema ‘een - ouder gezin dat door omstandigheden op straat komt te staan’ gestoeld. In Good Deeds is Wesley de prins die Lindsey en haar dochter Ariel (Jordenn Thompson) redt uit hun benarde positie. Het is geen verassing dat hij en zij verliefd worden en voor elkaar kiezen, ondanks de moeilijkheden die overwonnen moeten worden. Enkele struikelblokken zijn: de verloofde van Wesley, Natalie (Gabrielle Union), die toevallig (gelukkig) ook niet zo verliefd meer op hem is en die hem uit (naasten?) liefde laat gaan. Het “slechte” broertje Walter (Brian White), wiens gedrag op een gegeven moment overdreven negatief wordt en als zodanig niet meer effectief het goede in dat van Wesley onderstreept. Zijn rol had voor mij wat minder gemogen. Des te vreemd is het dat er op het eind de indruk gewekt wordt dat Walter bijgedraaid is. Dat hij tot inzicht is gekomen alleen omdat hij met grote broer heeft gevochten, doet ongeloofwaardig aan. Moeder Wilimena Deeds, de statige Phylicia Rashad, die het gewend is dat goede zoon Wesley haar in alles haar zin geeft en volgzaam is, al gaat dat tegen zijn eigen wensen in. Zij kijkt neer op Lindsey en geeft haar in keurige, maar niet mis te verstane woorden te kennen dat iemand van lage afkomst niets kan betekenen voor haar zoon Wesley. Hij voelt zich gewoon altijd geroepen om mensen in nood te helpen. Groot is de verassing voor Wilimena wanneer Wesley ‘genoeg’ zegt en ervandoor gaat om een oude droom te vervullen (Harley Davidson rijden in Afrika terwijl hij dorpen van drinkwater voorziet) met, naar op het allerlaatst blijkt, een nieuwe vrouw aan zijn zijde.  

Good Deeds is hoe dan ook een aanrader, niet veel mannen zullen zich laten verleiden om de film te gaan bekijken. Voor vrouwen is het absoluut een aanrader voor een vriendinnenuitje. De dames kunnen lang opgekropte emoties en stress ontladen. Het moet gezegd worden, je komt onsjes lichter de bioscoopzaal uit. Vergeet de tissues niet.

IRAIDA VAN DIJK - OOFT